Mind your Mind Expo

Puzzelstukjes

Sinds een jaar weet ik dat ik ADHD heb en zijn er veel puzzelstukjes op zijn plek gevallen. Daarvoor heb ik heel vaak lopen zoeken naar waar sommige gedragingen van mij vandaan kwamen die ik niet goed kon duiden. Waarom zoek ik graag de spanning op? Hoe komt het dat ik dagen of weken kan malen over een opmerking terwijl ik helemaal niet onzeker ben? Nu weet ik: mijn hersenen werken gewoon anders. Ik heb geleerd dat wanneer ik ga malen, ik mijn hersenen ‘bedank’ voor de informatie maar er

gewoon niet in mee ga. Dat klinkt misschien een beetje raar, maar het werkt voor mij.

Netwerk

Door mijn ADHD diagnose heb ik geleerd om te delegeren. Zo krijg ik meer voor elkaar. Ik heb een personal assistent die mijn administraGe doet en ik werk samen met iemand. We betalen elkaar niet, maar we vullen elkaar perfect aan. Zij is autistisch, ik heb ADHD. Zij is mega van de structuur, ik ben dat mega niet, maar we helpen elkaar. Dat is ook meteen mijn tip: zoek iemand in je netwerk als je ergens naar op zoek bent. Mensen willen dolgraag helpen.

Tomorrowland

In 2019 leefde ik op de toppen van mijn kunnen. Het ging me voor de wind en ik had veel werk. Maar van binnen voelde ik me onkundig, alsof ik het niet verdiende waar ik op dat moment was. Ik voelde me een ‘imposter’, alsof iedereen er elk moment achter zou komen dat ik niet goed genoeg was. Dat gevoel creëerde een heNige dynamiek en destrucGef gedrag. Ik had paniekaanvallen, black-outs en was heel erg met mijn hoofd en gevoelens in gevecht. Uiteindelijk ben ik bij het festival Tomorrowland letterlijk en figuurlijk tegen een muur opgelopen. Het ging super slecht met me en ik dacht zoiets van ‘de dood of de gladiolen.’ Op het festival werd ik met een grote hoeveelheid drugs aangehouden. In één keer was ik het middelpunt van het grootste mediaschandaal van het jaar.

Structuur

Ik heb daarna twee maanden vastgezeten in Antwerpse gevangenis. Gek genoeg heeN dat me ook rust gebracht. Ik ging op dat moment zo ontzeSend hard dat het uiteindelijk het beste was wat me had kunnen overkomen. Ik was zo overprikkeld en toen was daar opeens veel structuur. Ik hoefde niet na te denken over eten, over werk, over het beantwoorden van berichten. Ik had een dagritme, sportte en kon veel nadenken over mezelf. Toen ik weer terugkwam in de maatschappij was het lastig om die structuur te behouden. Zeker door mijn werk waarin je het ene moment achter elkaar klussen hebt en dan een dag vrij bent. Dan maakte ik een lijstje met wat ik moest doen maar aan het einde van de dag was dat niet gelukt. Daar baalde ik dan van.

Opstaan

Nadat ik in 2019 zo in de knel was gekomen, en de hele aanloop daarnaartoe, kwam ik erachter dat er heel veel mensen achter me stonden. Maar ook dat er heel veel mensen tegen me opkeken. Het deed me veel pijn dat ik zoveel mensen had teleurgesteld door alleen maar met mijn eigen pijn bezig te zijn en niet met hen. Ik zei tegen me zelf: ik moet hen laten zien dat hoewel ik hard op mijn bek ben gegaan, het mogelijk is om terug te komen. Ik dacht: als ik eerlijk ben en vertel wat er echt aan de hand is dan kan mijn verhaal een verhaal van inspiraGe zijn. Ik wil hen meegeven dat je oprecht je gedrag kunt veranderen. Door sorry te zeggen, door te luisteren, door oprecht te zijn en verantwoordelijkheid te nemen voor je daden.

Helicopterview

Mijn boodschap aan jongeren die in de problemen of er doorheen ziSen is: je bent niet alleen. Ga op zoek in je netwerk naar een vertrouwenspersoon, of dat nu vrienden, ooms of tantes of een professional is. Je hebt een eigen verantwoordelijkheid om een goed netwerk om je heen op te bouwen. Iemand waar jij je comfortabel bij voelt om mee te praten. Zodat je dingen in perspectief kunt plaatsen. Houd je gesprekken niet oppervlakkig maar probeer ook de moeilijkere onderwerpen aan te gaan.

Natuur

Vlak voor het misging in 2019 belde ik mijn moeder en zei: ik wil naar het binnenland van Suriname. De energie is daar heel anders. Je hoort de rivier in de verte, de dieren, de wind, het is warm. Daar word je zo rustig van. Ik wilde in de natuur zijn. Back to basic. Dat gaat me helpen, terug naar mezelf. Ik heb het gevoel dat omgevingen zoveel meer invloed op ons hebben dan we ons realiseren. De hardheid van stenen, de gebouwen, dat maakt dat wij wij ook harder zijn, denk ik, en druk, druk, druk. De

natuur is een fijne plek om je hoofd leeg te maken.