Mind your Mind
Expo
Mentale gezondheid trainen
Merlijn: Voor mij is mentale gezondheid alles. Ik ben lang vooral met m’n lijf bezig geweest, ik ging trainen om sterker te worden. Maar op een gegeven moment keek ik alleen nog maar in de spiegel of m’n spieren groeiden. En juist door dat sporten kwam ik erachter: mijn hoofd heeft het minstens zo hard nodig. Hoe ouder ik word, hoe meer ik zie dat het één niet zonder het ander gaat. Je moet je mentale gezondheid net zo goed trainen als je lichaam en op een manier die voor jou werkt.
Vlinder: Ik ben nog jong maar ik probeer ook bewust met mijn mentale gezondheid bezig te zijn. Ik vind het interessant om te kijken hoe je het op verschillende manieren kunt verbeteren.
Grip krijgen
Vlinder: Als het te veel is in mijn hoofd ga ik iets doen. Opruimen, tekenen, knutselen, iets met mijn handen. Dat helpt om m’n gedachten rustig te maken. Als ik opruim, voelt het ook alsof ik weer een beetje grip krijg. Alsof ik m’n hoofd op orde breng via m’n omgeving.
Merlijn: Voor mij is dat sporten. Als ik train, zweet ik m’n gedachten letterlijk los. In het begin dacht ik dat ik het deed voor m’n lichaam. Maar uiteindelijk bleek dat ik het deed voor m’n hoofd.
Brugklas
Merlijn: Twee weken voordat ik naar de middelbare school ging, overleed onze vader. Ik was elf jaar oud en mijn hele leven veranderde. Door te gamen hoefde ik niet te voelen wat er gaande was. Later vluchtte ik in blowen, drinken, stappen. Dat heeft acht jaar geduurd.
Vlinder: Ik was vijf. Ik had geen woorden voor mijn verdriet. Maar ik tekende en knutselde veel, ik was altijd bezig met mijn handen. Achteraf denk ik: dat was mijn manier om iets kwijt te kunnen, zonder dat ik het bewust doorhad.
Gevoel
Merlijn: Ik heb pas veel later geleerd dat je ook iets met dat gevoel mag doen. Je hoeft niet te wachten tot het misgaat. Je hoeft ook niet meteen naar een psycholoog. Soms is het al genoeg om tegen iemand te zeggen: ‘Ik zit even niet lekker.
Vlinder: En dat hoeft dus niet pas als het ‘erg’ genoeg is. Je hoeft niet kapot te zijn om te mogen praten. Je gevoel is er gewoon en dat is oké.
Boek
Merlijn: Schrijven was voor mij een keerpunt in mijn leven. Het begon ermee dat we met ons gezin op vakantie waren en ik kon nachtenlang niet slapen. Ik ging mijn gedachten opschrijven en daardoor kon ik er anders naar kijken. De chaos in mijn hoofd werd rustiger. De woorden die je opschrijft kun je delen met mensen in je omgeving. Ik ben naar mijn moeder toe gegaan en we zijn erover in gesprek gegaan. Dat luchtte op. Uiteindelijk ben ik een boek over mijn vader gaan schrijven.
Papa
Vlinder: Onze vader was manisch depressief en heeft daardoor een einde aan zijn leven gemaakt. Daardoor kregen wij op jonge leeftijd te maken met een groot verlies. En ook al ben je klein, je gaat er onbewust wel mee om. Misschien moet je daardoor later juist wat meer moeite doen om alles goed te verwerken. Maar eigenlijk moet iedereen dat. Ook als je kleinere dingen meemaakt of worstelt. Je mentale gezondheid heeft altijd aandacht nodig.Merlijn: Juist omdat het bij papa zo misging, weet ik nu: dit wil ik anders doen. En ik wil dat anderen ook weten dat ze niet hoeven te wachten tot het fout gaat.
Intuïtie
Merlijn: Al op jonge leeftijd raakte ik geïnspireerd door de quote van Muhammad Ali: “I know where I’m going and I know the truth. I don’t have to be what you want me to be. I’m free to be what I want.” Ik heb deze quote in mijn boek gezet omdat ik wist: dit gaat over mij. Je wordt al jong door school, je omgeving en door verwachtingen van anderen een bepaalde richting opgestuurd. Maar wat als je je eigen richting wil vinden? Het is belangrijk om je gevoel en je intuïtie te trainen. Dat is jouw innerlijke veilige plek waar je altijd op kunt terugvallen. Toen ik jong was, drukte ik mijn gevoel weg en liep ik vast. Daarom zeg ik nu: probeer je intuïtie te trainen en leer erop te vertrouwen.
Je bent niet alleen
Merlijn: Ik dacht lang dat ik de enige was die zich zo voelde. Maar zodra je iets deelt, merk je dat niemand alles perfect onder controle heeft. Iedereen zit wel ergens mee.
Vlinder: We zijn allemaal een beetje aan het zoeken. Juist als je dat uitspreekt, wordt het lichter. Ik hoop ook dat jongeren zien dat creatief bezig zijn óók mentale zorg is. Het hoeft niet groots. Iets maken, iets opruimen, even wandelen – dat helpt. Merlijn: Je hoeft geen eind
