Vragen om hulp is geen zwakte, het is een kracht.

FABIAN (BRENNAN HEART) “Thuiskomen bij mezelf”
Fabian Bohn is bekend als dj onder de naam Brennan Heart. Hij is al 25 jaar een succesvolle Nederlandse hardstyle dj en producer, in binnen- en buitenland.

Buitenkant

Er was een tijd dat alles aan de buitenkant klopte. Volle zalen, juichende menigten. Mijn publiek zag een gelukkig mens maar vanbinnen voelde ik leegte. Ik stond op het podium, glimlachte naar tienduizenden mensen, en dacht: waar ben ik eigenlijk? De jaren van mijn grootste successen waren ook de jaren waarin ik mentaal het diepst zat. Mijn ouders zijn allebei jong overleden, mijn broer werd ziek en ik voelde de verantwoordelijkheid om sterk te blijven. Ik zorgde voor iedereen, behalve voor mezelf. Muziek werd mijn toevlucht, mijn uitweg, mijn verdoving.

Clean

Ik heb een tijd lang heel ongezond geleefd. Ik kwam aan, ik dronk veel alcohol, ik was door mijn werk nooit voor twaalf uur ‘s middags wakker. Tijdens de pandemie viel alles stil - ook ik. Toen kwam het besef dat ik niet langer kon vluchten. Ik stopte met drinken, begon te graven in mezelf. In diezelfde periode ontstond met collega-dj’s een kleine groep waarin we open praatten over onze mentale gezondheid. Zonder oordeel, zonder masker. We delen wat moeilijk is en steunen elkaar als het zwaar wordt. Iedereen loopt ergens tegenaan — dat besef alleen al verbindt. Ik ben nu vijf jaar clean. Pas toen de verdoving wegviel, kon ik beginnen met echt leven.

Herstel

Ik ontdekte dat werk en alcohol nooit het probleem waren — ze waren mijn oplossing. Een manier om niet te hoeven voelen. Maar als je stopt met verdoven, komt alles naar boven wat je zolang hebt weggedrukt. Ik dook in mijn familiegeschiedenis, in het verdriet dat van generatie op generatie wordt doorgegeven. Mijn moeder droeg veel pijn met zich mee, mijn vader had zijn eigen strijd. Ik probeerde het allemaal te dragen. Nu leer ik om mezelf weer op één te zetten. Niet uit egoïsme, maar uit liefde. Alleen zo kan ik er echt voor anderen zijn.

Hulp vragen

Tijdens een training kreeg ik een oefening die me nooit meer heeft losgelaten. We werden geblinddoekt en in een onbekende ruimte op zoek gestuurd naar een uitgang. Pas toen ik durfde toe te geven dat het me niet lukte om zelfstandig de uitgang te vinden en ik om hulp vroeg, werd ik naar de uitgang gebracht. Daar stond de groep en iemand zei: Vragen om hulp is geen zwakte, het is een kracht. Op dat moment veranderde er iets in mij. Soms vind je de uitgang pas als je toegeeft dat je het niet alleen kunt. 

Evenwicht

De kick van een optreden blijft magisch — het licht, de energie, de connectie met het publiek. Maar ik heb geleerd dat de stilte erna net zo belangrijk is. Ik mediteer elke ochtend, schrijf op waar ik dankbaar voor ben. Soms is geluk niets meer dan een gewoon moment: mijn kinderen die lachen, een wandeling in de zon, een gesprek dat raakt.

Licht

Toen ik nog worstelde, zei een vriend van mij iets tegen me dat ik nooit ben vergeten: “Als je zulke gedachten hebt, bedenk dan: het is eigenlijk een definitieve oplossing voor een tijdelijk probleem.” Dat kwam binnen. Want op het moment zelf voelt die pijn eindeloos — alsof het nooit meer beter wordt — maar dat ís niet zo. Hoe donker het ook lijkt, er komt altijd weer licht, altijd weer beweging. Muziek is voor mij geen vlucht meer, maar een vorm van verbinding. In elk nummer zit een stukje van mijn verhaal — kwetsbaarheid, verlies, hoop. Zelfs uit duisternis kan iets moois ontstaan.