Mind Your Mind
Expo
Van verlegen naar zelfverzekerd
Als kind vond ik audities doodeng. Bij Kinderen voor Kinderen stond ik vaak achteraan; mijn oom grapte dat hij een verrekijker nodig had om mij op tv te spotten. Met de jaren groeide mijn
zekerheid. Mijn eerste solo, het “Tieten Lied”, vond ik enorm spannend. Het nummer ging over puberteit en lichamelijke verandering, iets waar ik zelf middenin zat. Uit angst voor reacties op school zei ik eerst zelfs af. Uiteindelijk durfde ik tóch en sindsdien voelt optreden voor mij als een plek van kracht. Als ik zing, voel ik me ik zeker.
Angsten aangaan
Ik groei door mijn angsten recht aan te kijken. Hoogtevrees? Dan ga ik bungeejumpen of uit een
vliegtuig springen. Angst voor naalden? Tijdens een medisch traject moest ik erdoorheen, maar ik liet ook piercings zetten om te ervaren dat ik meer aankan dan ik denk. Elke keer voel ik daarna: ik
kan dit.
In het nu leven
Voor mij betekent mentaal gezond zijn ‘in het nu leven’ . Geluk ervaren in het moment, goed slapen, zingen zonder dat ik het doorheb. En accepteren dat het leven uit pieken én dalen bestaat — zonder dalen geen echte highs. Ik blijf mentaal fit met therapie, meditatie, (reformer) pilates,
acupunctuur en ozontherapie. Maar ook door gezond te eten en lief te zijn voor mezelf.
Vrouw in een mannenwereld
In mijn werk heb ik bijna alleen maar met mannen te maken: van platenbazen tot producers. Ik heb moeten leren grenzen te stellen en op mijn intuïtie te vertrouwen. Soms betekende ‘nee’ zeggen dat ik een deal misliep, maar ik bleef trouw aan mezelf. Ik wil als artiest gezien worden, niet als een ‘poppetje’.
Kinderwens
Met mijn ex-partner volgde ik jarenlang een intensief traject om een kind te krijgen. In Nederland werd mijn zwangerschap verkeerd ingeschat. In België kreeg ik de juiste diagnose: een afwijking
aan mijn baarmoeder en te weinig eitjes. Na hormoonspuiten, twee zwangerschappen die misgingen en uiteindelijk het einde van de relatie, moest ik ook afscheid nemen van mijn kinderwens. De stress sloeg over op mijn stem — ik haalde mijn hoogste noten niet meer en moest prednison slikken om te kunnen optreden. Met steun van artsen, acupunctuur en ozontherapie vond ik stap voor stap herstel.
Coping & perspectief
De pijn blijft, maar ik focus op wat er wél is: vrijheid, reizen, lieve vrienden, gezonde ouders en een vak dat me geluk brengt. Ik lees nieuws liever dan dat ik het kijk, om prikkels te doseren. En vooral: muziek geeft kracht — als maker én als luisteraar.
Boodschap aan jongeren
Het is oké om een mindere dag te hebben. Dingen lijken groot in je hoofd maar vaak vallen ze mee als je ze gewoon doet. Volg je intuïtie, zoek hulp en omring je met mensen bij wie je je veilig voelt. Niets is wat het lijkt op social media — iedereen draagt iets met zich mee.”
